დანაღმულია ყველა გზა და ყველა ბილიკი
და უშენობა გამჯდომია ძვალსა და რბილში,ვიწვი ვით შავი ჟამგასული ძველი ფითილი,
მოვუქცევივარ წუთისოფელს საკუთარ ჩრდილში.
თუ კი შემისვამს სიყვარულის შხამის ფიალა,
გულს მიმშვიდებდა ზღვის ნაპირზე მქროლავი ბრიზი,
დღეს უშენობის ტვირთისა ვარ ცუდი მზიდავი
და ცრემლებისთვის აღარ ვეძებ მიზეზებს, იცი.
No comments:
Post a Comment