მინდა, სახლი ავიჩინო...

მინდა, სახლი ავიჩინო,

საჩემოვ და თვალის ჩინო,

გაგიფინო ხალიჩები,

ბაღი გვქონდეს მხოლოდ ჩვენი.

რომ ხარობდეს იქ ჩინარი,

დარი იდგეს უწყინარი,

რომ ჩურჩულით გითხრა, ჩემო,

ედემში ვართ ახლა ჩვენო.

ღვთის მადლით და უფლის ნებით

სიყვარულის გვედგას დღენი,
თუ გვიმუხთლა ამ საწუთრომ,
შემოგვიწყრა მადლისმჩენი,
ტივს შევკრავთ და შორს გავცურავთ,
ქუდს მოვირგებთ უჩინმაჩინს,
აღარ გვესმას ჩვენ ეს ყოფა,
გავხდებით სულ უჩინარნი.
მაგრამ სანამ ღმერთი გვწყალობს
და შენს მკერდზე ტკბილად მძინავს,
ჩავიფიქრებ ჩემს ჩუმ სურვილს,
სახლი მქონდეს, თუნდაც ჩია.