მაინც ვფიქრობ, რომ უფრო დიდი ხარ,
მტლად ედებოდი ზეციდან კოშკებს,
წვიმს და მზე გვესვრის სხივებს ირიბად,
ისრით გმირავდი მტერსა და ოხერს...
და მაინც ვფიქრობ, უფრო დიდი ხარ,
სამშობლო გულით დაგქონდა ოდეს,
ზეცაში მსრბოლი შუქის ხიდი ხარ,
ნათელი სიტყვით დაამხობ ტოტემს.
No comments:
Post a Comment