და იყო ღმერთი და არც რომ იყო,
სიტყვა იყო და საქმენი ღვთისო,
მაგრამ კაცის ძეს ეჭვები ღრღნისო,
იყო ღმერთი თუ არც რომ იყო?!
ამიტომ თავნება ავობს და ბრიყვობს,
შვილებსაც უსწოროდ თავხედებს ზრდისო,
ადგილს არ იმზადებს საკმევლით იქო,
ქვეყანას ატყავებს, სულს ართმევს იქმყოფს
და თავის ედემში ლაღობს და ფიქრობს,
თუ ღმერთი არსებობს, დამსაჯოს თვითონ.
ურმით მოეწევა მცირეს და დიდრონს
ადრე თუ გვიან, რასაც იქმს, იმკობს!
No comments:
Post a Comment