ერთი, ორი, სამი და
მზე გვიცქერდა კადრიდან,
წამოწოლილს ენება
თავის ძალის ჩვენება,
სიცივისგან გათოშილთ
რაღა დაგვასვენებდა,
შევძახოდით მუდარით,
- ერთი სიტყვა გვითხარი,
- ის გვიმზერდა ყვედრებით,
- ნეტავ, რას მემეტებით,
თქვენ იყავით, ზაფხულში,
სხივებს კრავდით მარყუჟით,
მერე სადღაც მალავდით,
ვერ აღწევდნენ ბანამდის?
ახლა ნუღარ მიცქერით,
უნდა ვკერო ჩითები,
გაზაფხულზე დავაგო,
ზედ ვაფრინო ჩიტები.
No comments:
Post a Comment