ვერ დავრჩები იმის მზირად,
კაცს გულგრილად როგორ სძინავს,
არ აწუხებს ქვეყნის ბედი,
თუნდა ურტყი თავში კეტი.
ფიქრობს მხოლოდ თავის თავზე,
ეგოცენტრიზმს ვირის ავლენს,
ქვეშევრდომთა არ აქვს რიდი,
ზემაღალთან არის ფლიდი.
გაბმული აქვს ფულის მახე,
შიგ გაბმული ბევრი ვნახე,
გამოწუწნოს უნდა სისხლი,
აღარა აქვს იმის ფიქრი,
უსისხლო და დღენაკლული.
რომ არ ერჩის უკვე გული,
ნაგვის ყუთთან აღმოჩნდება,
ალკოჰოლით მთვრალი კვდება.
გაუწვდიათ ხელი ბავშვებს,
მოხუცებს და ახალგაზრდებს,
მუჭში ხურდას უჩხრიალებს
ისევ მუშა, - ათრევს ჩანთებს.
ზოგს - ჯიბეში მილიონი,
ხორცზე აკრავს სქელი ქონი,
ზოგი - ლუკმას ვერ შოულობს
და შაქარს და პურს ნატრულობს.
ამა ქვეყნის არა მესმის,
დამიკარგავს სუნი, გეში,
აღარც ხმა მაქვს, აღარც კეტი,
ლექსები კი არვის ესმის.
No comments:
Post a Comment