Saturday, March 8, 2014

ძალიან თეთრი ლექსი

ფორმებში დავიკარგე,
შინაარსს ვეძებდი,
სახე ხომ უსულოდ
არაფერს გვაუწყებს,
მეც ფერი ვიცვალე
და დათვლა ვისწავლე,
ახლა კი ასანთის
ღერებით ვფოკუსობ,
წინ ისევ ღამეა,
რა დასანანია,
რომ კაცი ღვთის ნაცვლად
ეშმაკებს მსახურობს.

No comments:

Post a Comment