მოტეხილმა ღამესავით გაიღიმა
და ცხვირიდან ჩამოიხსნა სათვალე,
ფერმიხდილი ვენახებში ვაზებს ზრდიდა,
არ ტოვებდა მოუვლელად არაფერს.
სალოცავად გაეხადა საქართველო,
იასამანს უკოცნიდა ნაზ ტოტებს,
დღეს კი ტახტზე ჩვილ ბავშვივით ჩაეძინა,
დაახვედრებს ზეციერი სამოთხეს.
No comments:
Post a Comment