თოვს, სახურავზე დაათოვა ცივმა ზამთარმა,
ფანჯრებზე ყინვამ დაგვიხატა თეთრი პეპლები,
ბუხარში შეშა დაამღერებს ცეცხლის სიმღერას, -
მასავით თბილი ბებია მყავს, დაუბერები...
მამა-პაპათა სურათები დამცქერის, - ზევით,
ჭრელი ხალიჩის სივრცეებში, ამაყად მოჩანს...
ბებომ მასწავლა მომავალის წარსულით ცნობა
და უჯიათი ცხოვრებითაც თამამად ტკბობა.
შეშის ტკრციალი გამახსენებს მოყოლილ ზღაპრებს,
ოცნების ფერში გადავხატავ კეთილს და ბოროტს,
გამარჯვებული სიკეთეა, რადგან ბებია
ასი წელია, მას პირჯვარით ყოველდღე ლოცავს...
No comments:
Post a Comment