ჩვენ მედეას შვილები ვართ, კორონა ვირუსი, კოვიტ 19 -ზე (სახუმარო)

მოგვწყენია სახლში ჯდომა,
კორონამ კი დაგვასვენა,
მოგვატყუა თავის ჭკუით
და სამშობლო გაგვახსენა.
სხვა დარდები წამოვიდა,
ვდიალოგობთ ინტერნეტით,
გზაზე კაცი თუ შეგვხვდება,
გიჟებივით ვეფეთებით.
არ გვეგონა თუ კორონა ასეთ
დიდ ჭირს დაგვმართებდა,
ავტობუსში ერთად დგომას,
მხრის გაკვრას თუ გვანატრებდა.
გულს მიმღვრევდა პარლამენტში
დეპუტატთა მუშტი-კრივი,
სახეს პოლიტიკოსების
არ ვუცქერდი დიდი რიდით.
დღეს ეკრანზე თავს იწონებს
ექიმების მთელი რიგი,
მომენატრა პოლიტიკა,
ისევ მუშტი-კრივის რინგი.
ეკრანებზე შევცქერივართ
კარანტინის წესის დამრღვევთ,
შსს-ს და სხვა მინისტრნი
დარღვევათა სიას ავლენს.
მისამღერი:
აღარ მინდა მე სამყარო
ცივი, მტრული, არეული,
დამიბრუნეთ საქართველო
თბილი, ბადაგგარეული,
იმ ქართული პაჩი-პუჩით,
მხარზე ხელის გადახვევით,
გზებზე სუფრის გადაფენით,
ღვთის რწმენით და აღმაფრენით.

მართალია, ამ ვირუსმა
უფრო გაგვაერთიანა,
ერთმანეთზე მზრუნველობით
სიკვდილს ვეტყვით მალე: "არას".
ჩვენს ექიმებს ვენაცვალე,
მუდამ დგანან ხალხის გვერდით,
ახლაც, როცა ჩვენს ერს უჭირს,
შრომა გახდა ათასკეცი.
პოლიციაც დაიღალა
დამრღვევების უკან დევნით,
კარანტინში თუ ხარ, ძმაო,
სახლში იყავ, ჩვენ რას გვერჩი?!

მთელი ერი ერთადა ვართ,
როგორც მუშტი,  დღეს შეკრული,
უცხოეთში მყოფებს, ყველას,
სამშობლოსკენ გვიწევს გული.
დავლოცავთ ჩვენს ლამაზ მამულს,
ვენახს, ვარდის ფანჩატურებს,
კორონა ვერ დაგვამარცხებს,
ვფიქრობ, ამას ვიმსახურებთ,
მალე ვირუსს წესს ავუგებთ,
მედიკებმა დადეს ფიცი,
ჩვენც მედეას შვილები ვართ,
აიეტის ქალიშვილის,
ღმერთი ქართველს გადაარჩენს,
არ გაწირავს, ნაღდად ვიცი/

თუ არ გვიმტრეს, ჩვენ არა ვმტრობთ,
მეგობრობის ფასიც ვიცით,
ვირუსმა თუ არ გვიმუხთლა,
ძმა-ბიჭობის დავდოთ ფიცი.

მალე ვირუსს წესს ავუგებთ,
მედიკებმა დადეს ფიცი,
ჩვენც მედეას შვილები ვართ,
აიეტის ქალიშვილის,
აიეტიც ძეა ღმერთის,
ჰელიოსის, მისი შვილი,
ჩვენც მზის შვილნი გვქვია ოდეს,
მზეს ვადიდებთ ყოველ დილით.
ამიტომაც ღმერთს ვუყვარვართ,
გვიყვარს ყველა - მისი ქმნილი,
ღმერთი ქართველს გადაარჩენს,
არ გაგვწირავს ფარსაგ მზის შვილთ.