მედეას!

უშენოდ ყოფნა არასდროს მსურდა,
მე მაპატიე, თუ ვერ გითხარი,
შემოიპარა სიკვდილი ქურდად,
ჩამომაფარა თვალზე ტიხარი...
სხივებში შენი დანახვა მსურდა,
ძაძით მოსილმა ვეღარ გიცანი,
ღრუბლიან ზეცას გავყვები უბრად,
გულს დასობილი შავი ისარით.