დუმდა პორტიე,
სოხუმის პორტში,
სიცოცხლე კაცის
არ ღირდა გროშიც,
მხოლოდ გაზრდილებს
ძუძუთი ერთით
გულს უმსჭვალავდა
ნაბოლქვი დენთის,
მათი ესმოდა
ზღვასა და მიწას,
ღალატი სულის
კიდეებს ღრღნიდა,
ნაშენი გული
ქვითა და კირით,
არ დამარცხდება
ტყვიით და რკინით...
დუმდა პორტიე,
სოხუმის პორტში
კაცის სიცოცხლე
არ ღირდა გროშიც,
მხოლოდ გაზრდილებს
ძუძუთი ერთით
გულს უმსჭვალავდა
ტკივილი ერთი
და მათთან დარჩა
მხოლოდღა ღმერთი.
No comments:
Post a Comment