არჩევანს თუ მომცემ, იქნებ მეც გავნათდე,
ჩემივე ფიქრები დაგიწყო კვირტებად,
ნუ გასრეს, მელოდე, მელოდე, მელოდე,
ღამეც კი თეთრია, გრძნობა გვირგვინდება.
შენივე გულიდან ხელახლა ვიწყები
და მისტერიების ფართოა გაზონი,
ნუ გასრეს ყვავილებს, ნაბიჯი მოზომე,
ახლაც შენთანა ვარ, ამ უგვან აწმყოში.
No comments:
Post a Comment