დამიზიანეს მე პორტფელი, დაჭრეს, დაკუწეს.
ვეგონე, ალბათ, მდიდარი და ბევრი სუს მქონე,
სულ არ იცოდნენ, რომ მიმალულად, გროვა ნაჭრებში,
მარკესის ერთი წიგნი მედო, უდრიდა ტომებს.
გულის პერანგში გახვეული, გადაკითხული
ათიათასჯერ, მილიონჯერ, დანარცხებული
ასფალტის პირზე, მე მარტოობის ასი წელი
წუთში გავლიე, როგორ გავთეთრდი, მაშინღა ვიგრძენ.
No comments:
Post a Comment