სად არის ღმერთი?!

სად არის ღმერთი, როცა მე მტკივა,

სული და ხორცი მეწვის ორთავე,

სად არის ღმერთი, არა მაქვს ბინა,

მიწაზე მძინავს, ხიდქვეშ ვათენებ.

სად არის ღმერთი, რად არ სჯის მტარვალს,

მთის ნიავივით მხნე და ლაღია,

მე კი ჩამომძვრა სუყველა კბილი,

ყოველი დილა ჩემთვის მარცხია.

სად არის ღმერთი, როცა მე მშია,

როცა მწყურია წყალი მომაკვდავს,

ჩემთვის ქვითინებს მხოლოდღა ქარი

და დახმარებაც იმას სწადია.

შარვლის ჯიბეებს დამიჩხრეკს, ეძებს

ორიოდ გროში თუ მაქვს საუზმის,

დაუბერავს და მომართმევს ძღვენებს,

ჩემნაირთ სუფრას ის თუ გაუშლის.

თუ სძინავს უფალს, მაშ როგორ იტანს,

ამდენ სადიზმს და უსამართლობას,

ქუჩაში გდია გაჭრილი ძაღლი,

ამის მქმნელს თუ აქვს, ნეტავ, კაცობა?!

ღმერთო, მომაპყარ ყური და თვალი,

შენთვის ლოცვა და თხოვნა მწადია,

თუ კი სიკვდილი მეწვევა მარდი,

ჩამომეხსნება ყველა დარდია.