ამ დილით შემხვდა მინდია,
კაცი ალალი, მართალი,
ჯიხვთან შეხვედრა სწყუროდა, -
მთა იყო მისი წამალი...
დალის თმა ჩამოეშალა,
დაწნული კულულ-დალალი,
გაჰკვირვებია მინდიას,-
ქალია დილის სადარი,
წყალი ოქროსფრად იღვრება,
მის გულში ვარდი კვირტდება,
ალი წვავს სიყვარულისა,
მზე დასწოლია მინდვრებსაც.
ხუთი რჩეული ყვავილი
ცოლისთვის ვერ გაიმეტა,
დალის მიართვა საჩუქრად,
ჰგავს ნაიარევ ირემსა,
ვნებით ავსილმა ღმერთ-ქალას
სურს სამარემდის მიჰყვესა..
ახლა წევს უფსკრულის ძირში
მინდია ქვეყნის საჩინო,
ვეღარ შეხედავს მზევინარს
სახე ვით გამოაჩინოს?!
No comments:
Post a Comment