ჯაფის და დარდის სუნი დგას სახლში,
ჩამავალ სხივებს ფიქრები ევნო,
ფანჯრიდან მოჩანს ჭადრის ჩრდილები,
ხეებს თვალების ჩრდილები ეცნო.
ოდესღაც ბაღში დარბოდა ბავშვი,
დღეს სიბერემ და შრომამ დაღალა,
გაყინულ მინებს დაედო მტვერი,
გულში კი სევდამ დადგა ჩახანა...
ძველი სახლი და ცელქი გამები
ტვირთი, რომელიც ვეღარ აზიდა,
ვაჭრის დუქანთან მამის საათი
ორიოდ თუმნად ძლივას გაყიდა,
ცარიელ კედლებს ობის სუნი სდის,
თითები ვეღარ უკრავენ გამებს,
თვალები ჭადრის ჩრდილში ისვენებს
აუქციონზე ყიდიან სახლებს...
No comments:
Post a Comment