იმ ჭრილობებს რაღა ვუყოთ,
სხეულებს რომ ამჩნევია,
საქართველოს გული ტირის,
სულებს წყლული დამჩნევია...
ცრემლი გვდის და გამშრალ ველებს
იარებად ამჩნევია,
კლდეებს კავკასიონისას
ნაპრალები დასჩენია...
შავი ზღვიდან კვნესა ისმის,
ზვირთებს დარდი გასჩენია,
ქართლის დედას პატარები
უდაბნოში დარჩენია,
შეძრწუნებულ მაღალ მთებსაც,
ცრემლი სისხლად დადენია,
ჩვენი მიწის ბაღ-ვენახი
წითლად უფერადებია,
საქართველოს გული ტირის
ჩვენს სულს წყლული დამჩნევია,
ღვთის სამართალს მოვესწრებით,
ზეცას სისხლით აწერია.
No comments:
Post a Comment