აღარ აკლდება თერმომეტრს ხაზი,
ჭირის ოფლს იწმენდს და რამდენს იტანს,
გული გაჩერდეს, სჭირდება წამი.
ნაიარევი, შუბლგახეთქილი,
წევს და სიმწრისგან ტკივილით ოხრავს,
სისხლი მოწურა ვინ არ ოხერმა,
ფეთქავდა მაჯა, ყვაოდა მიწა.
დღეს კი ცრემლი სდის ნაგვემს ათასგზის,
სნეულ სხეულში ფართხალებს გული,
ან აცოცხლეთ და ხსნის გზა მიეცით,
ან მიაბარეთ ღმერთს მისი სული.
No comments:
Post a Comment