ფერი უკვე გასცვეეთია კაბადონს
და სიცოცხლე ზეცასავით მრუმეა,
ვაცქერდები შავ ღრუბელთა მარათონს,
სიზმარებივით რომ მიბრუნებს ბუმერანგს.
დაღამდება, გულში ბნელი შემოდის,
გათენდება, მზე სხივს მაწვდის პაწიას,
ოქროსფერი ღრუბელივით მიცოცავს,
ის იმედი, ცამ ფრთებით რომ ასწია.
და სიცოცხლე ზეცასავით მრუმეა,
ვაცქერდები შავ ღრუბელთა მარათონს,
სიზმარებივით რომ მიბრუნებს ბუმერანგს.
დაღამდება, გულში ბნელი შემოდის,
გათენდება, მზე სხივს მაწვდის პაწიას,
ოქროსფერი ღრუბელივით მიცოცავს,
ის იმედი, ცამ ფრთებით რომ ასწია.
No comments:
Post a Comment