ლურჯ ყვავილებს ციდან ცრის,
ლურჯ ყვავილებს ვიღაც ყრის,
მოლოდინში მწველი მზის,
ეს ცხოვრება ნუთუ ღირს?!
მიწა თოვლით ივსება,
ერს აჰყარეს ღირსება,
ტალახს ვესვრით პეშვებით,
მეც ძირს ნელა ვეშვები.
ცივი არის ყოველი,
მეტს არაფერს მოველი,
სხეულს შეჭამს ფესვები,
მათაცა აქვთ ეშვები.
და ერთს ვითხოვ მხოლოდღა,
დრო მიეცით ოღონდაც,
ვარდი იდგა ფურცლებით,
იმურაბეს მუცლები.
No comments:
Post a Comment