მე ეს ცხოვრება ძლიერ მაწვალებს,
ფეხსაცმელს სხვისას განგებ მაზომებს
და მივუყვები უცხო გაზონებს,
ვერ ვცნობ მეგობრებს, - ყოფილ ამფსონებს.
ვარდიც ყვავილობს უჯიშო, მდარედ
მიედინება შავი მდინარე,
ჭუჭყით და შლამით მუდმივად სავსეს,
ლექსში შემორჩა ძველი სინაზე.
მე ეს ცხოვრება ისე მაწვალებს,
გამომჩხერია ყელში სიბრაზე,
კვლავ გავუყვები უცხო გაზონებს,
აყვავილდება ვარდი ქვიშაზე.
No comments:
Post a Comment