მინდა ვთქვა, რომ არ იყოს ყვავილები, არავინ ვიქნებოდი!
არაფერია სილამაზე და არც ჭკუა, ბედ-იღბალი თუ არ დაგყვა თან.
მარტოსული ადამიანი უდაბნოს ყვავილივითაა, ადრე თუ გვიან ეკლებს გამოისხამს.
Saturday, June 6, 2020
გამონათქვამები
რაც დრო გადის, მით უფრო ვხვდები, რომ მე ვარ წყლის პატარა წვეთი უზარმაზარ ოკეანეში და ჩემი "ფახი-ფუხი" ვერაფერს შეცვლის, ვერ შეარყევს ოკეანეს, მხოლოდ ხანდახან შეიძლება აველვარდე ათასფერად, ისიც მზის შუქზე, ისე კი ვიქნები ხან ამღვრეული და ხან გამჭვირვალე, როგორც ამას ბუნება ინებებს.
მინდა ვთქვა, რომ არ იყოს ყვავილები, არავინ ვიქნებოდი!
არაფერია სილამაზე და არც ჭკუა, ბედ-იღბალი თუ არ დაგყვა თან.
მინდა ვთქვა, რომ არ იყოს ყვავილები, არავინ ვიქნებოდი!
არაფერია სილამაზე და არც ჭკუა, ბედ-იღბალი თუ არ დაგყვა თან.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment