თეიმურაზის ჩვენც დაგვაქვს ლეში
და სუნს ვგრძნობთ ახლა ძლიერად, მძაფრად,
არ გამოვტოვეთ არც ერთი წუმპე,
მოგვყიყინებენ ბატები ფარად.
დედის ხსენიღა შემოგვრჩა ტუჩზე,
თორემ ვეღარ ვცნობთ ჩვენს მშობელ დედათ,
მარგოს მოვხადეთ ზურგზე თავშალი,
აგერ ფრიალებს, ქარს მიაქვს ველად.
No comments:
Post a Comment