სახლთან ისე დათოვა,
აღარა ჩანს მორები,
ფქვილად გადაქცეულა
კენჭები და ლოდები,
მინდა, ცომი მოვზილო,
გამოვაცხო ბებია,
მეხრე დავსვა ურემზე,
ვითომ პაპაჩემია.
კეცებზეა მჭადები,
ჩემი არის არჩივი,
შემოგვიდგა მამიდამ
მაყვლიანი საცივი.
მე კი, ქერა პატარას,
ბიძა, ბიძაშვილები,
მმასპინძლობენ ხალისით,
მურაბის დგას ქილები.
ჩირი, თაფლაკვერები,
ჯანჯუხა და მწვადები,
შობის ღამე თენდება,
მახსოვს იმ დღის ნათელი.
სახლთან ისე დათოვა,
აღარა ჩანს მორები,
ეზოში და მის მიღმა
დგას მარილის გორები.
No comments:
Post a Comment