მე სამოსს ვაცლი აზრებს და ფიქრებს,
შიშველი ვერა სანახავია!
ვაძრობ სახიდან ბრჭყვიალა ნიღბებს,
ვატყობ, რომ ჩემთვის არა სცალიათ,
იწყებენ თავის ცხოვრებას, ყოფას,
ამოძრავებენ ხელებს და ფეხებს,
ვხედავ, გაზრდილან ჩემი ფიქრები,
მე კი ზმორებით დავითვლი დღეებს..
No comments:
Post a Comment