მხრებზე მოვიცვი ნაბადი ძველაი, პაპის პაპასი,
- რა მოგისხამსო, - დამცინეს, - აქამდე სად ინახავდი?
ნუთუ, ჩრჩილმაც კი დაინდო, არ შეესია ღალატით,
- კრიალოსანად ავკინძო, მინდა, ქვეყანა ლამაზი,
იმ ჩემი მამა-პაპასი დავიცვა ზნე და ადათი...
ეს გული აზავთებულა, - ბოღმით ნაპირებს გადადის.
No comments:
Post a Comment