ვფიქრობ
მეგობარს
ახსოვს.
გული კი
მეტს
არაფერს
არ მთხოვს.
ახლა მე,
ასე მაწყობს,
რატომ?
ეეჰ,რომ ვიცოდე
რატომ.
ვაღმერთებ სიჩუმეს...
და ამიტომ,
სრულიად მარტომ,
გადავცურე ზღვა,
მეტი
არამინდა რა.
ნავი ნაპირთან
ქანაობს...
ვერ ვაბამ,
რადგან ზღვა
ნანაობს!
ნანაობს!
უკვე ნაპირზე ვარ...
თითქმის,
მაგრამ გული,
ისევ,
ზღვაში ბანაობს...
ნავიც ჯიუტად
ქანაობს!
ქანაობს!
No comments:
Post a Comment