სატრფიალოები

ქალი:
ხუნდებს დავიყრი ფეხებზე,
რომ აღარსაით წავიდე,
მომეფერები, დამთქორავ,
ცხოვრებას გამიხალისებ.

ვაჟი:
მეც არსაით მაქვს სავალი,
შენი ღიმილის ჭირიმე,
შენს კართან ღამეს ვათენებ,
რომ გამოგადგე რითიმე.