მათ სიდიადეს ვერ დახრის ქარი,
გადაუვლიან მხოლოდ წვიმები,
გულებში ცრემლის დადგება ღვარი.
დუმილში ომის გუგუნი ისმის
და არემარეს ცეცხლი ედება,
ცა, დაბურული პირქუში ნისლით,
მათ კვარცხლბეკებთან განიკვეთება.
ობელისკებში ჩაკირულ ვარამს
გადაცრეცილი დროშის ფერი აქვს,
დგანან და უხმოდ ელიან კვლავაც
გმირთა აჩრდილებს, დედებს ცრემლიანს.
მდუმარედ დგანან ობელისკები,
მათ სიდიადეს ვერ დახრის ქარი,
გადაუვლიან მხოლოდ წვიმები,
გულებში ცრემლის დადგება ღვარი.
No comments:
Post a Comment