რად ჟივჟივებთ ჩიტუნებო,
ვის კარებთან მიფრინავთ?
ეგ მოხუცი, მანდ რომ ცხოვრობს,
ამბობენ რომ გიჟია,
გზაზე ხელგაშლილი დადის,
თქვენთვის დააქვს საკენკი,
ჯიბედატენილი ძეხვით,
პურის ერთი ნატეხით.
მართლა, აღარ დამინახავს
უკვე ორი დღე-ღამე,
მტკვრის ნაპირზე
რომ დავლანდე,
წყლით ავსებდა ხელადებს,
ნეტავ, რისთვის ამზადებდა,
იქ რეცხავდა სუდარას,
ძაღლი უკან მოჰყოლოდა,
თვალში ედგა მუდარა.
რად ჟივჟივებთ, ჩიტუნებო,
ღია არის კარები?
ეჰ, ამ ბეჩავს, ქვეყნის გლახას,
დაუხუჭავს თვალები.
,
No comments:
Post a Comment