სულ ანათებს, ყველას გვათბობს,
თუმცა ზოგჯერ გვწვავს და გვდაგავს,
ღამით სადღაც იმალება,
ვინ ან რაა, მითხარ, აბა?
(მზე)
ლურჯ საბანში გახვეული,
მიდი-მოდის ცაზე მარტო,
ის რომ არა, სიარულიც,
ვერ იქნება ღამით სანდო!
(მთვარე)
პირი დიდზე დაუღია,
და იძახის, "ყვა, ყვა, ყვა, ყვა",
შიშით ლამის გავითანგეთ,
წიწილი რომ გარეთ დაგვრჩა.
(ყვავი)
ზოლები აქვს კატასავით,
თეთრი, შავი, შავი თეთრი,
ტრამალების ბინადარი,
თვალუწვდენელ სივრცეს ეტრფის.
(ზებრა)
სულ არ უყვარს თამაში,
ჯიუტი და ფრთხილია,
თვალები აქვს ლამაზი,
დააქვს გუდა-სტვირია.
(ვირი)
ხიდან ხეზე დახტუნაობს,
ბანანების უყვარს ჭამა,
პაპას იმ დღეს მოპარა და
დაიხურა თავზე "შლიაპა".
(მაიმუნი)
ღუღუნებენ, დასძახიან
სიყვარულის სიმღერას,
გვიყვარდესო ერთმანეთი,
არა - ომს, კი - მშვიდობას.
(მტრედი)
იღვენთება ნელა-ნელა,
დნება, ქრება ბოლოს მაინც,
ბებო სახლშიც ხშირად ანთებს,
ამბობს, "ღმერთი მოგვფენს ნათელს".
(სანთელი)
No comments:
Post a Comment