მზის ბრწყინვალება მჭრიდა მე თვალებს,
ვერ ვუსწორებდი ვერასდროს ფიქრებს,
ტანზე დამეტყო შავი ხალები,
სიბერის ვიწრო ბილიკებს მივდევ.
მაინც მოველი სხივის დანახვას,
ბნელს მხოლოდ იგი ამარცხებს მარად,
თუ კი სიცოცხლე არ გვიწერია,
მას მაინც ავყვეთ სამოთხის კართან.
No comments:
Post a Comment