დაფრინავს ჩიტი, სულ არ იღლება,
ტოტიდან ტოტზე ციყვივით დახტის,
ბუდეში ფრფენით ჩააწყობს კვერცხებს,
რომ გამოჩეკოს ათასი ბარტყი.
დააპუროს და შეასხას ფრთები,
ასწავლოს ცაში ამაყად ფრენა,
აი, მიზანი, რისთვისაც ცხოვრობს,
არ უშინდება წვიმას და დელგმას.
პატარა ჩიტის დიდი გულია,
რომ ძგერს ძალუმად, სამყაროს ავსებს,
მის თეთრ ბუმბულებს ინახავს ზეცა,
რომ გაგვინათოს უკუნი ღამე.
No comments:
Post a Comment