გაბედე!
(ხალხურ მოტივებზე)
ყვაილი მხვდება დილითა,
როდემდე გინდა რომ იყო,
იდუმალ ღამის მსტოვარი...
შამხვდები, ენას ვერა სძრავ,
ჩემ წინ მუნჯივით მდგომარი,
ტოლებში გამორჩეული,
ვაჟკაცი შეუპოვარი...
თუ იცი, შენთვი ლოდინში
ბევრ ღამე მითენებია,
ათასჯერ ოცნებებშიაც
შენ მკლავზე ჩამძინებია...
გაბედე, ერთად დავლაშქროთ,
დევებად მდგარი მთებია,
თითებით ჩამამვარცხნოდი
ქარისგან აშლილ თმებია.
მაია დიაკონიძე
No comments:
Post a Comment