გოგონა, რომელიც უყვარდათ
(ან ასე ეგონა თავიდან...),
შეცბუნდა, როდესაც მუხთალთა
ტკივილი შეასვეს ჯამიდან.
ცრემლებით გაანდო ნიავქარს,
თუ როგორ დაუხშეს ნათელი...
საწამლავს ასმევდნენ ნიადაგ, -
მას ღვინო ეგონა ნაფერი.
უმადურთ მიაგებს უფალი, -
სიცრუე ზეცაში ფასდება!
და... მაინც მწვალებლებს უმადლის,
რომ შეძლო ავკარგის გარჩევა.
და... ისევ ბილიკი გზაწვრილთან...
გულშიც კვლავ ყინვა და თოვლია...
ყველაფერს დაიწყებს თავიდან. -
ასეა, თუ მხოლოდ ჰგონია?!
No comments:
Post a Comment