მუზა (სახუმარო)

მუზა არის ღვთაებრივი, ასე ითქმის ოდითგან,

მოვა, შეგწვავას, შეგახურებს, არ მიგიშვებს ლოგინთან,

თუმცა წერო რა საგანზე, არვის დაუდგენია,

თუნდაც კამის თესლი იყოს, თუნდაც თივის ღერია.

- თუ კი მოგგვრის შენ სიხარულს და ვიღაცას სიამეს,

წერე, მაშინ ნუ შეკრთები, თუ იტყვიან სიავეს,

- ზოგის მუზა ვირი არის, ზოგის - კბილის საჩხრეკი,
ზოგისათვის - ჩრდილოეთი, ზოგისათვის - სამხრეთი.

ზოგჯერ ასეც გვიტარებენ პოეზიის  გაკვეთილს!
საბჭოეთის საუფლოში ალბათ მზრდიდნენ მონები,
ზოგის წერის მანერაა ჩემთვის გაუგონები,
მაგრამ ახლა ყველას აქვს სიტყვის, წერის უფლება,
ამიტომაც არ ვიფუჭებ მათი კითხვით გუნებას.