დიდება, თქვენ, დიდო მამანო!

დაკიდულებს,

ცასა და ქვეყანას შუა,

სულით მფრინავებს,

ოცნებით მცხოვრებთ,

გულნატკენებს,

ამ ცხოვრების რეალობით

და მაინც მსუბუქთ,

ფრინველის ბუმბულივით,

გიძღვნით ჩემს ლექსს,

როგორც სიმბოლოს

თქვენდამი აღტაცების,

გამოუთქმელი გრძნობის,

რომელიც მაწვალებს და

სულიდან წყაროსავით
მოედინება.

დიდება, თქვენ, 

ჩვენო, დიდო მამანო,

ცად ასატანნო

და ცაში ასულნო,

დიდება თქვენ!