ქარვისფერი ვარ და არა ლალის,
თვალებში მაწევს მწუხრი სიშორის,
ძარღვებში სისხლი გაცივდეს ლამის.
ვიღაც კოსმოსში მიფრინავს ახლა,
უნდა დალაშქროს ცხოვრება ხვალის...
ძვლებში დამტვრეულ ჩონჩხებს მაგონებს,
ვერხვის ტოტები ნათელში მთვარის...
თარეში გააქვთ ნაღვინარ ქვევრებს,
თასით დავცალეთ დიდება ერის...
შეემატება ლეკვებს ლომისას
ღამისმთეველი, რჩეული ღმერთის?!
No comments:
Post a Comment