ნესტიან ქუჩებში შევიგრძნობ სისველეს,
ცრემლების ნაკადი შეერწყა ამინდებს,
ბავშვობის გემიდან გაქცევას ვაპირებ,
შუქნიშნის ფერები, თითქოს, თვალს მარიდებს.
გავრბივარ- მწვანეა... ვჩერდები- წითელი...
დრო გადის, არაფერს არა აქვს მნიშვნელი,
წვიმა თუ ჩარეცხავს ხელნაწერ ტრაფარეტს,
ნაღველს და სისველეს ჩემს გულს რომ ამატებს.
No comments:
Post a Comment