ჟამთაღმწერელმა გადაფურცლა ფურცელი ისევ,
ჯარისკაცები კვლავ დადებენ სიცოცხლეს ფიცზე,
კვლავ დაუკარგავს საქართველოს ორიენტირი
და ევროპისაკენ მივიწევით ხელთა ფოტინით.
სახეს ვეღარ ვცნობ ქართველისას, დაესვა დაღი,
მშიერ-მწყურვალებს ელოდება სამოთხის ბაღი,
გულგატეხილი, დამაშვრალი, სანთლად ქცეული,
მომავლისათვის დაინთება, თავის სხეულით.
No comments:
Post a Comment