გულუბრყვილობას, ყველას რომ იპყრობს,
ვარდი ხარ, ბაღში ლაღად გაზრდილი,
სამართალსა და ღვთის სიტყვას ითხოვ.
შენ ფრინველებსაც აუდგი ენა
და სიყვარულის საზღაურს იმკი,
მეგობრობის და და-ძმობის გამტანს,
მუდამ გევლება დარდი და ფიქრი.
გიყვარს ხუმრობა და როგორც გედი,
უნდა თეატრის სცენაზე იდგე,
მაგრამ დროებამ აგვრივ-დაგვრია, -
ცხოვრების წესს და ფორმულებს გვიდგენს.
თვალ-წარბს თამარის, თმებს ძოწეულებს,
ახალგაზრდობის ელფერი დაჰკრავს,
შენი შვილებიც, შენი მსგავსები,
თვალ-მარგალიტებს რჩეულებს ჰგვანან.
შენ ჩემთვის ქვა ხარ უძვირფასესი
და კიდობანი, ლალებით სავსე,
არ მოგკლებოდეს ზღვა სიხარული,
ბოშა ქალივით სიკეთის მაცნეს.
No comments:
Post a Comment