ბურუსიდან გამოვიდა ღრუბლის ფთილა,
ვარდისფერი მოითხოვა ტანსაცმელი,
მზემ მთის წვერზე გაუშალა სუფრა თბილად,
საღამომ კი მოახვია შალი თხელი.
მოიწყინა, სევდას აჰყვა ღრუბლის ფთილა,
სიყვარულში დაიღვარა, როგორც წვიმა,
ღამემ მკერდზე დააყარა ვარსკვლავები,
მთვარემ სირმის ქვეშაგები გაუფინა.
No comments:
Post a Comment