ქჯებმა ლახტი გამომდეს

ქაჯებმა ლახტი გამომდეს,
ჭინკამ გამიკრა ხელები,
ტყე-ღრე მატარეს მზაკვრულად,
სისხლში მიცვალეს გენები.
მას მერე ძლივსღა დავდივარ,
ქვეყანას არ ვეჩვენები,
მიმუხთლა წუთისოფელმა,
გადავისერე ვენები.
არც ამან მომცა საშველი,
სისხლი წურწურით მდიოდა,
სუნზე მოვიდნენ ყორნები,
დედის ტირილი ისმოდა,
ლეშისმჭამელნო, რა გინდათ,
ლეში თუ გინდა შეჭამოთ,
სული ხომ მაინც დარჩება,
შეხებას როგორ ბედავთო,
არ გამოდგება მაგისთვის,
თქვენ რომ ბრჭყალებსა ლესავთო,,
თუ ჯოჯოხეთში მოვხვდები,
იქ აგიტირებთ დედასო!.
.