მიყვარს სასაფლაოზე ყოფნა,
როცა წინაა აღდგომის ღამე,
სულ სასწაულის მოლოდინში ვარ,
გზას გამინათებს მოლურჯო მთვარე.
უძრავად დგანან საფლავის ქვები,
მაგრამ სულების ზეიმი არის,
ჯოჯოხეთშიც კი დამარცხდა ბნელი,
ბევრმა შეაღო სამოთხის კარი.
ნათელი არის აღდგომის ღამე,
დილას არ სძინავს, სისხლისფერ ღრუბლებს
ადრე შეხუნძლავს ატლასის ცაზე,
და გაიღვიძებს ყველა, მძინარიც,
რომ ჭირისუფლად გაუხდნენ ცოდვილთ,
კვლავ აღვადგინოთ ერის დიდება,
ვთქვათ, ჭეშმარიტად, აღდგომა მოდის!
No comments:
Post a Comment