თეთრი ყვავილი თეთრ ფიფქებად მოიჯარება,
უტევს მცხეთას და უტევს თბილისს თეთრი ჯარები,
სხვა მეომრები აღარ ნახონ ჩემმა თვალებმა.
მოვტეხე ტოტი და მეძგერა ყვავილთა გუნდი,
თმები ამევსო სურნელით და თეთრი ფიფქებით,
თავს დამატეხა ალუბლის ხემ თავისი რისხვა
და შემომცინა ჩუმად, ხის ქვეშ, ყოველმა ფიფქმა,
ყვავილთა ჯარი ტანზე ნაზად მომეალერსა
და ის ურჩები, წინ დამეგენ ფიანდაზებად.
No comments:
Post a Comment