ნეტავ, როგორღა ვიმართლო თავი?!
ბიძია ბონდო ამზადებს ჭურებს,
მსხლის ქვეშ მიწაში რომ ჩაალაგოს,
აფართხუნებენ ძროხები ყურებს,
არ ვიცი, ნეტავ რა უნდა მითხრან,
მათ რა ადარდებთ ან რას ელიან,
ალბათ, ითხოვენ ჩალას და თივას,
ხუთიდან ორი კვლავ მეწველია.
კუდს აქიცინებს მეზობლის ძაღლი,
გადმოსულია, რომ მოგვიკითხოს,
ბიცოლა ცხელ-ცხელ თონის პურს აწვდის,
ვეღარ დაუთმობს ამაზე დიდ დროს.
ქათმებს საკენკის სჭირდებათ დაყრა,
დასდევს ვენერა ბიცოლა ჯამით...
და ახლა როცა მიწაში წვანან,
მათ წინ როგორღა ვიმართლო თავი.
რომ დაცლილია ის ეზო-ყურე,
ვაშლის ხეები მდუმარედ დგანან,
არ ეფერება ბოჩოლა ცურებს,
მხოლოდ ნიავი დუდუნებს ნანას.
მაია დიაკონიძე
9.12.2024 წელი
No comments:
Post a Comment