მარტო მე და შენ ვართ ოთახში,  მარტო მე და შენ,

და სისხლისფერი ყვავილები დუმან ლარნაკში,

შევსვამთ ამ ღამეს ამ ჯვრისწერის წითელ ზედაშეს,

და არ გეგონოს შენ ბავშვური ესე თამაში.

გავცვლით რგოლებს და შევაწებებთ სისხლისფერ ტუჩებს,

მას მერე ჩემი იქნები და მე კიდევ შენი,

გამოიტანენ ვარსკვლავები ოქროსფერ ფუნჯებს,

ჩვენკენ წამოვა ლურჯ ღრუბელთა  წვიმების თქეში.

ჩვენც დავიცლებით სიყვარულით, როგორც ღრუბლები,

და ავივსებით, ვით სასმისნი, განთიადისას,

და დედამიწის მოკვდავ შვილთა მთელი უფლებით,

კვლავ ავფეთქდებით მზის სხივების ათინათიდან.