მახსოვს მთვარე, როგორც თვალი შაითანის,
შენი სახე და საყელოს ბეწვი...
ეხლაც მათრობს სურნელება შენი ტანის...
და ტუჩებზე შენი კოცნა მეწვის...
ვდგევარ მარტო და ჩემს ირგვლივ
ფეხაკრეფით დადის ლანდი...
და ცრემლებით მისველდება ღაწვი...
მე მეგონა ქუჩის გამხმარ თელას,
მთვარის გესლით დამნისლავდი...
შენ კი გული აღტაცებით დაწვი...
დე ვიწოდე... შემოგწირავ ყველას,
ყველას ვინაც ვნების ალში გასტოპა...
მომეხვიე-ქუჩის გამხმარ თელას,
დამიბრუნე ჩემი ახალგაზრდობა!........
No comments:
Post a Comment