არ დამტოვო მარტო,
აღარ მომიმატო სევდა
დარდით პყრობილს,
ასე ვიყავ ოდით.
მუდამ მტერი მლეწდა,
ინგრეოდა კოშკი,
ჩემს ქონგურებს ახლა
ყვავ-ყორანი უზის.
ნუ დამტოვებ მარტო,
ჩემს კედლებთან მოდი,
კვლავ აზიდე მაღლა
ხახული და ოშკი.
No comments:
Post a Comment